Όσιος Δαβίδ
Γεια σας!
Εγώ είμαι η εκκλησία του Οσίου Δαβίδ, χτίστηκα κατά τον 5ο αιώνα ως η κεντρική εκκλησία (καθολικόν) της Μονής του Σωτήρος Χριστού του Λατόμου. Σήμερα, αποτελώ ένα από τα σημαντικότερα παλαιοχριστιανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης.
Αρχικά είχα το σχήμα του εγγεγραμμένου σταυρού και χωριζόμουν σε τέσσερα γωνιακά διαμερίσματα (κομμάτια), ενώ με την πάροδο του χρόνου έμεινε μόνο ένα μέρος μου στο ανατολικό κομμάτι μου.
Σύμφωνα με τον μοναχό Ιγνάτιο του 9ου αιώνα χτίστηκα από την Θεοδώρα, κόρη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Η Θεοδώρα ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και ζήτησε απ’ τον πατέρα της να της χτίσει οικία με λουτρό. Αντ’ αυτού όμως, η Θεοδώρα πήγε κι έχτισε εμένα, διακόσμησε την κόγχη μου με το ψηφιδωτό που προαναφέρθηκε και το κάλυψε με δέρμα βοδιού και κονίαμα για να μην προδοθεί. Το συγκεκριμένο ψηφιδωτό φανερώθηκε κατά τη διάρκεια σεισμού, μετά την εικονομαχία, αφού το κονίαμα και το δέρμα κατέρρευσαν.
Το ψηφιδωτό στην κόγχη μου χρονολογείται στα τέλη του 5ου αιώνα και αναπαριστά το «όραμα του Ιεζεκιήλ», στο οποίο απεικονίζεται ο Χριστός σε εφηβική ηλικία (χωρίς γένια) να κάθεται πάνω σε πολύχρωμο ουράνιο τόξο και να κρατάει στο αριστερό του χέρι ανοιχτό ειλητάριο. Κάτω από τα πόδια του κυλούν οι 4 ποταμοί του παραδείσου, Φισών, Γεών, Τίγρης και Ευφράτης. Γύρω του συμβολίζονται οι τέσσερις ευαγγελιστές, ο Ματθαίος ως άνθρωπος, ο Μάρκος ως λιοντάρι, ο Λουκάς ως βόδι και ο Ιωάννης ως αετός. Αριστερά του εικονίζεται ο Ιεζεκιήλ και δεξιά ο Αββακούμ.
Το προαναφερόμενο ψηφιδωτό καλύφθηκε ξανά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και αποκαλύφθηκε κατά τη δεκαετία του 1920, όταν αποδόθηκα ξανά στην Χριστιανική θρησκεία. Μαζί μ’ αυτό αποκαλύφθηκαν και άλλες τοιχογραφίες μου, διαφόρων περιόδων, με τις σημαντικότερες απ’ αυτές να χρονολογούνται πίσω στον 12ο αιώνα.
Πηγές:
Ευγενίδου Δ., Η μονή Λατόμου, στο - , Η Θεσσαλονίκη και τα μνημεία της, εκδ. Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Θεσσαλονίκη 1985, σ. 68-74.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE_%CE%9B%CE%B1%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%85 (εικόνα ψηφιδωτού)
Osios David
Hello!
I am the church of Osios David, I was built in the 5th century as the central church (katholikon) of the Monastery of Christ the Savior of Latomos. Today, I am one of the most important early Christian monuments of Thessaloniki.
Initially I had the shape of an inscribed cross and was divided into four corner compartments (pieces), while over time only a part of me remained, in my eastern part. The mosaic in my niche dates back to the late 5th century and depicts Christ in glory over the four rivers of paradise (Phison, Gihon, Tigris and Euphrates) and is surrounded by Angelic powers and the symbols of the four Evangelists.
According to the 9th century monk Ignatius, it was built by Theodora, daughter of the Roman Emperor Maximian. Theodora converted to Christianity and asked her father to build her a house with a bath. Instead, Theodora went and built me, decorated my niche with the mosaic mentioned above, and covered it with ox skin and mortar so as not to become known that she’s a Christian. This particular mosaic was revealed during an earthquake, after the iconoclasm, when the mortar and skin collapsed.
The mosaic in my alcove dates to the late 5th century and depicts the 'vision of Ezekiel', in which Christ is depicted as a teenager (without a beard) sitting on a colorful rainbow and holding an open scroll in his left hand. Under his feet flow the 4 rivers of paradise, Phison, Geon, Tigris and Euphrates. Around him the four evangelists are symbolized, Matthew as a man, Mark as a lion, Luke as an ox and John as an eagle. On his left, there is the depiction of Ezekiel and on his right the one of Habakkuk.
The aforementioned mosaic was covered again during the Turkish occupation and was revealed in the 1920s when it was again attributed to the Christian religion. Along with this, other frescoes of mine of various periods were revealed, with the most important of them dating back to the 12th century.
Osios David
Hallo!
Ich bin die Kirche des Osios David, erbaut im 5. Jahrhundert als Hauptkirche (Katholikon) des Klosters von Christus, dem Retter von Latomos. Heute bin ich eines der bedeutendsten frühchristlichen Denkmäler Thessalonikis. Ursprünglich hatte ich die Form eines eingetragenen Kreuzes und war in vier Eckräume (Teile) unterteilt, während im Laufe der Zeit nur ein Teil von mir erhalten blieb, und zwar im östlichen Teil. Das Mosaik in meiner Nische stammt aus dem späten 5. Jahrhundert und zeigt Christus in Herrlichkeit über den vier Paradiesflüssen (Phison, Gihon, Tigris und Euphrat) und ist umgeben von Engelsmächten und den Symbolen der vier Evangelisten.
Laut dem Mönch Ignatius aus dem 9. Jahrhundert wurde ich von Theodora, der Tochter des römischen Kaisers Maximian, erbaut. Theodora konvertierte zum Christentum und bat ihren Vater, ihr ein Haus mit einem Bad zu bauen. Stattdessen errichtete Theodora mich, schmückte meine Nische mit dem oben genannten Mosaik und bedeckte es mit Ochsenhaut und Mörtel, um zu verbergen, dass sie Christin war. Dieses besondere Mosaik wurde während eines Erdbebens nach dem Bildersturm enthüllt, als der Mörtel und die Haut zusammenbrachen.
Das erwähnte Mosaik wurde während der türkischen Besatzung erneut verdeckt und in den 1920er Jahren wieder freigelegt, als es erneut dem Christentum zugeordnet wurde. Neben diesem wurden auch andere Fresken verschiedener Epochen von mir aufgedeckt, von denen die bedeutendsten aus dem 12. Jahrhundert stammen.
Saint David
Bonjour!
Je suis l'église du Saint David, construite au 5e siècle comme l'église centrale (catholicon) du Monastère du Sauveur Christ du Lato. Aujourd'hui, je fais partie des monuments paléochrétiens les plus importants de Thessalonique.
À l'origine, j'avais la forme d'une croix inscrite et j'étais divisée en quatre compartiments angulaires, tandis qu'avec le temps, il ne reste qu'une partie de moi dans ma section orientale. Selon le moine Ignace du 9e siècle, j'ai été construite par Théodora, la fille de l'Empereur romain Maximien. Théodora a embrassé le christianisme et a demandé à son père de lui construire une maison avec un bain. Cependant, au lieu de cela, Théodora est allée et m'a construite, décorant mon abside avec le fameux mosaïque et la couvrant de cuir de bœuf et de mortier pour ne pas être trahie. Cette mosaïque est apparue lors d'un tremblement de terre, après la controverse iconoclaste, lorsque le mortier et le cuir se sont effondrés.
La mosaïque mentionnée précédemment a été à nouveau recouverte pendant la période ottomane et a été révélée dans les années 1920, lorsque j'ai été redonnée à la foi chrétienne. Avec elle, d'autres fresques miennes ont été découvertes, provenant de différentes périodes, les plus importantes datant du 12e siècle.
