Κουλέ καφέ
Γεια σας!
Είμαι η συνοικία Κουλέ Καφέ, η καρδιά της πάνω πόλης, και βρίσκομαι γύρω από τη σημερινή πλατεία Ρομφέη, στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Κρίσπου. Ήμουν γνωστή στους Τούρκους ως Iki Şerife και στη συνέχεια συγχωνεύθηκα με τη γειτονική χριστιανική συνοικία της Μονής Βλατάδων, αφού Χριστιανοί και Τούρκοι ζούσαν δίπλα-δίπλα σε ένα πλήθος δρόμων. Από τον 16ο αιώνα και μετά άρχισα να εξελίσσομαι. Η περιοχή μου πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο αποτελούσε «την αρχαιότερη, τη θελκτικότερη και τη μάλλον ενδιαφέρουσα συνοικία της Θεσσαλονίκης», όπως σημείωνε ο δημοσιογράφος Κώστας Σκαλτσάς το 1931, με πολλά παραδοσιακά καφενεία που αποτελούσαν το κοινωνικό κέντρο της άνω πόλης.
Από την παλιά συνοικία μου, που σήμερα έχει ανοικοδομηθεί, έχει μείνει ένα αρχοντικό του 19ου αιώνα στην οδό Κρίσπου. Είναι αξιόλογο δείγμα αστικού βαλκανικού σπιτιού που παρόμοια σχεδόν βρίσκονται σε όλες τις πόλεις της Βαλκανικής. Αξιόλογη είναι η διαμόρφωση της πρόσοψής του με καμπύλες επιφάνειες, πολλά παράθυρα και σαχνισιά. Ήταν κατοικία του οθωμανού διοικητή Χιφτσί Εφέντη, όμως μετατράπηκε σε διδακτήριο και σήμερα στεγάζει διάφορες δημοτικές υπηρεσίες.
Ανατολικά της πλατείας μου σώζεται το μοναδικό δημόσιο λουτρό της βυζαντινής εποχής, γνωστό από τα χρόνια της τουρκοκρατίας ως «Κουλέ Χαμάμ». Χτίστηκε στα τέλη του 13ου αι. και λειτούργησε συνεχώς επί εφτακόσια χρόνια ως συνοικιακό λουτρό. Τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, το λουτρό είχε εγκαταλειφθεί και καταστρεφόταν από τη φθορά του χρόνου και την αδιαφορία. Ευτυχώς, πρόσφατα, το λουτρό αναστηλώθηκε και συντηρήθηκε υποδειγματικά από την αρχαιολογική υπηρεσία και σήμερα είναι ένα ιστορικό αρχιτεκτονικό στολίδι της άνω πόλης και της Θεσσαλονίκης γενικότερα.
https://www.thessmemory.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B7%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83/3953/
Koule Kafe
Hello!
I am the Koule Kafe district, the heart of the upper city, and I am located around today's Romphei square, at the junction of Agia Sofia and Crispou streets. I was known to the Turks as Iki Şerife and then merged with the neighboring Christian quarter of Vlataden Monastery, since Christians and Turks lived side by side in a multitude of streets. From the 16th century onwards I started to evolve. The area I live in, before the second world war, was "the most ancient, the most attractive and rather interesting district of Thessaloniki", as noted by the journalist Kostas Skaltsas in 1931, with many traditional coffee houses that formed the social center of the upper city.
There is a 19th century mansion left on Crispou Street, the old quarter, which today has been rebuilt. It is a remarkable example of an urban Balkan house that can be found in almost all Balkan cities. The configuration of its facade with curved surfaces, many windows and bay windows is remarkable. It was the residence of the Ottoman commander Hiftsi Efendi, but it was turned into a school and today it houses various municipal services.
To the east of my square, the unique public bath of the Byzantine era is preserved, known since the years of the Turkish rule as "Kule Hamam". It was built at the end of the 13th century and operated continuously for seven hundred years as a district bath. In the last decades of the 20th century, the bath had been abandoned and was being damaged by the wear and tear of time and neglect. Fortunately, recently, the bath was restored and maintained in an exemplary manner by the archaeological service and today it is a historical architectural gem of the upper city and of Thessaloniki in general.
Koule Kaffee
Hallo!
Ich bin das Viertel Koule Kafe, das Herzder Oberstadt, und ich befinde mich rundum den heutigen Romphei-Platz,an derKreuzung der Stra β en Agia Sofia undCrispou. Ich war bei den Türken als lkiSerife bekannt und fusionierte dann mitdem benachbarten christlichen Viertel desVlataden-Klosters, da Christen und Tü rkenin einer Vielzahl von Straβen Seite an Seitelebten.Ab dem 16.Jahrhundert begann ichmich weiterzuentwickeln.Mein Viertel vordem Zweiten Weltkrieg war,,das ä lteste,attraktivste und ziemlich interessanteViertel von Thessaloniki", wie der JournalistKostas Skaltsas 1931 feststellte,mit vielentraditionellen Kaffeehäusern, die das sozialeZentrum der Oberstadt bildeten.
Von meinem alten Viertel, das heutewieder aufgebaut wurde, gibt es in derCrispou Street noch ein Herrenhaus ausdem 19. Jahrhundert. Es handelt sichum ein bemerkenswertes Beispiel einesstädtischen Balkanhauses, das in ähnlicherWeise in fast allen Balkanstädten zu findenist. Bemerkenswert ist die Gestaltung derFassade mit geschwungenen Flächen,vielenFenstern und Bögen.Sie war die Residenz desosmanischen Befehlshabers Hiftsi Efendi,wurde jedoch in eine Lehrschule umgewandeltund beherbergt heute verschiedene städtischeDienste.
Östlich meines Platzes ist das einzigartigeö ffentliche Bad aus byzantinischer Zeiterhalten,das seit den Jahren der türkischenHerrschaft als ,"Kule Hamam" bekanntist. Es wurde Ende des 13. Jahrhundertserbaut. und diente siebenhundert Jahre langununterbrochen als Nachbarschaftsbad.Inden letzten Jahrzehnten des 20. Jahrhundertswar das Bad verlassen und wurde durch dieAbnutzung der Zeit und Vernachl ä ssigungbesch ä digt. Gl ü cklicherweise wurde dasBad kürzlich vom archäologischen Dienstvorbildlich restauriert und gepflegt und istheute ein historisches architektonischesJuwel der Oberstadt und von Thessaloniki imAllgemeinen.
Koule Kafé
Bonjour!
Je suis le quartier Koule Kafé, le cœur de la haute ville, et je me situe autour de l'actuelle place Rompheï, à l'intersection des rues Agia Sofia et Krispos. J'étais connue des Turcs sous le nom de Iki Şerife et j'ai ensuite fusionné avec le quartier chrétien voisin du Monastère de Vlatades, car chrétiens et Turcs vivaient côte à côte dans un enchevêtrement de rues. À partir du 16e siècle, j'ai commencé à évoluer. Avant la Seconde Guerre mondiale, ma région était « le plus ancien, le plus attrayant et sans doute le plus intéressant quartier de Thessalonique », comme le notait le journaliste Kostas Skaltsas en 1931, avec de nombreux cafés traditionnels qui constituaient le centre social de la haute ville.
De mon ancien quartier, qui a été reconstruit, il reste un manoir du 19e siècle dans la rue Krispos. C'est un exemple remarquable de maison urbaine balkanique, semblable à celles que l'on trouve dans toutes les villes des Balkans. La configuration de sa façade est notable, avec des surfaces courbes, de nombreuses fenêtres et des loggias. C'était la résidence du gouverneur ottoman Hiftçi Efendi, mais elle a été transformée en école et abrite aujourd'hui divers services municipaux.
À l'est de ma place se trouve le seul bain public de l'époque byzantine, connu depuis les années de la domination turque sous le nom de « Koule Hamam ». Il a été construit à la fin du 13e siècle et a fonctionné continuellement pendant sept cents ans comme bain de quartier. Dans les dernières décennies du 20e siècle, le bain avait été abandonné et se dégradait à cause de l'usure du temps et de l'indifférence. Heureusement, il a récemment été restauré et exemplairement entretenu par le service archéologique, et aujourd'hui, il constitue un joyau architectural historique de la haute ville et de Thessalonique en général.
